| W Polsce graffiti pojawiło się podczas II wojny światowej. Wtedy to młodzi ludzie działający w konspiracji malowali na murach hasła ośmieszające okupanta. Kolejnym etapem w rozwoju graffiti były lata 80. W czasie stanu wojennego na ulicach wielu miast wykonywano prace przy pomocy szablonów. Następnie graffiti zostało rozsławiane przez Pomarańczową Alternatywę oraz inne małe grup lokalne. Zainteresowanie graffiti wzrosło, gdy na pojawił się napisy na miejskich marach: "Nie daj się złapać" z Poznania, "Maluj Mury" z Poznania, "Graffiti" z Warszawy i "Spray" z Piły. Wydarzenie to sprawiło, że wydano nawet w 1991 roku album "Polskie Mury – Graffiti sztuka czy wandalizm". Nowa fala graffiti opanowała kraj w latach 1992-1994. Wówczas zapanował technika na malowanie za pomocą farb w sprayu. Kultura grafficiarska rozwijała się bardzo szybko. Uwidoczniła się także rywalizacja miedzy polskim miastami o lepsze grafy. Legalny pokaz umiejętności nastąpił w 1994 roku. W Lidzbarku Warmińskim odbył się Festiwali Graffiti, rok później miał miejsce w Bartoszycach. Aktualnie graffiti jest popularyzowanie w gazetach młodzieżowych, m.in "X" czy "Ślizg". Co raz częściej służy również jak zewnętrzna reklama. Grafficiarze legalnie malują na prywatnych budynkach i punktach usługowych, tworząc oryginalny obraz.
|